هفت ستاره فوتبال

گفت و گو با مربی و یکی از بازیکنان تیم مدعی قهرمانی فوتبال 7 نفره این دوره از مسابقات

 

تیم فوتبال 7 نفره مازندران درحالی تیم استان خوزستان را 2 بر یک شکست داد که روز قبل با نتیجه 4 بر صفر تیم استان تهران را در هم کوبیده بود. این تیم با روحیه بالایی که دارد یکی از مدعیان اصلی این دوره از مسابقات است. همین موضوع باعث شد که ما سری به مربی و یکی از بازیکنان این تیم بزنیم تا بیشتر با مدعی قهرمانی جشنواره آشنا شویم.

سید ابراهیم حسینی مربی تیم مازندران است او که خودش بیشتر از 20 سال است که فوتبال بازی می­کند و از ناحیه سمت راست بدنش معلولیت دارد می‌گوید: در گروه ما 5 تیم حضور دارند که از بین این 5 تیم، فقط یک تیم در لیگ دسته دو بازی می‌کند و باقی تیم ها در دسته یک بازی میکنند و دارای بازیکنان حرفه‌ای هستند. او که 4 سال است وارد حرفه مربیگری شده است از کیفیت بالای مسابقات و شرایط رفاهی خوب مسابقه بسیار راضی است و ادامه می‌دهد: تا به‌حال در تمام طول مدتی که فوتبال بازی می‌کردم و مربی بودم چنین میزبانی خوبی ندیده بودم؛ از همه چیز راضی هستیم و مشکل خاصی تا به این لحظه نداشتیم. البته بازیکن‌ها کم و بیش از شرایط زمین ناراضی هستند و می‌گویند زمین هموار نیست! اما این هم به قدری نیست که بشود به آن خرده گرفت.

در کنار ما محمد خرار بازیکن جوان و با استعداد تیم مازندران هم حضور دارد. او 26 ساله و مازندرانی است. از سال 89 وارد فوتبال 7 نفره شده و کار خودش را از بازی در تیم مازندران شروع کرده است. او از اتفاقات سال 1390 می‌گوید: یک سال بعد از ورودم به تیم مازندران برای انتخابی تیم پارا المپیک لندن دعوت شدم. اما من که آن زمان بی تجربه و کم سن و سال بودم، نتوانستم رضایت مربیان تیم ملی را بدست بیاورم و از لیست خط خوردم. محمد هم مثل مربی‌اش از شرایط فنی و کیفی جشنواره بسیار راضی است و تنها مشکل این طور جشنواره‌ها را لنگ زدن در بخش کلاس بندی بازیکن‌ها می‌داند و می‌گوید: کلاس بندی بازیکن‌ها همیشه برای فوتبال 7 نفره یک دغدغه اصلی به حساب می‌آید، که اگر روی آن حساسیت کافی نداشته باشند در حق خیلی از بازیکن‌ها ظلم می‌شود. اما در جشنواره مهر رضوی واقعا همه چیز خوب و راضی کننده است.

سید ابراهیم حسینی و محمد خرار بعد از تشکر از همه مسئولین برگزاری این جشنواره به این نکته اشاره می‌کنند که بچه‌های معلول بسیار با استعداد هستند و اگر به آنها بها داده شود قطعا نتایج شگفت انگیزی را به بار می‌آورند.

مربی و پرتجربه ترین بانوی تیرانداز ایران: این جشنواره بی سابقه است.

رقیه الله کرمی یکی از پرتجربه ترین بانوان ایران در عرصه تیراندازی کشور است. او که از سال 1368 وارد تیم ملی تیراندازی کشور شده است، بالغ بر 15-16 سال در تیم ملی و اردوهای آن شرکت می‌کرده و حالا که بازنشسته شده است، خودش مربیگری بچه‌های تیم ملی را بر عهده دارد اما در بخش معلولین تا به امروز توانسته‌اند سه سهمیه المپیک دریافت کنند. وی در فدراسیون جانبازان و معلولین کشور دبیر انجمن تیراندازی است که در جشنواره مهر رضوی مسئول فنی مسابقات تیراندازی این دوره است.

او در مورد مسابقات جشنواره مهر رضوی می‌گوید: این مسابقات برای اولین بار به این شکل در حال برگزاری است و مهمترین تفاوت آن با دیگر مسابقات، محدود شده به زیر 25 سال است. این خود به خود باعث می‌شود تا تمام کسانی که در این مسابقات شرکت کرده‌اند، شناسایی و دسته بندی شوند تا در آینده در کمبودهایی که در بخش‌های مختلف به وجود خواهد آمد، از این بچه‌ها استفاده شود. در مورد تعداد شرکت کننده‌ها و میزان استقبال استان‌ها و معلولین از این مسابقات می‌پرسم که جواب می‌دهد: به دلیل بی سابقه بودن این جشنواره، ما فکر نمی‌کردیم خیلی شرکت کننده داشته باشیم؛ اما برخلاف تصور ما 21 شرکت کننده از 6 استان داریم که 11 نفر آقا و 10 نفر باقی مانده خانم هستند. مسابقات در 7 ماده و در هر دو بخش آقایان و بانوان اجرا می‌شود.

مسابقات تیراندازی از 21 مرداد ماه مراحل آماده سازی و جلسات فنی‌اش شروع شده و از 22 مرداد بازی‌ها به طور رسمی شروع شده‌اند. رقیه الله کرمی در ادامه می‌گوید: مسابقات تیراندازی به صورت امتیازی است و می‌شود گفت تا پایان مسابقات دقیق مشخص نمی‌شود که چه کسانی جزو نفرات برتر هستند. به همین خاطر در تیراندازی همه بازیکن‌ها تا آخرین لحظه حضور دارند و با هم به رقابت می‌پردازند. هر بازیکن می‌‌تواند در چند رشته شرکت کند اما نباید آن رشته‌ها با هم تداخل داشته باشد. از نظر داوری و قوانین هم ما این مسابقات را در سطح بزرگسالان قرار داده‌ایم تا جوانان را آماده ورود به عرصه‌های بین المللی کنیم.

اما رشته تیراندازی به خاطر ماده‌های مختلفی که دارد، خیلی‌ها اگر بخواهند واردش شوند شاید در ابتدا نتوانند خوب تصمیم بگیرند و انتخاب ماده‌ی درستی کنند. رقیه الله کرمی در همین خصوص می‌گوید: یکی ار اهداف مهم ما در این جشنواره این است که ما بتوانیم بازیکنان را به خوبی شناسایی کنیم و هر شخص را به رشته‌هایی راهنمایی کنیم که توانایی بیشتری برای موفقیت در آن‌ها دارند. علاوه بر این  مثل همه مسابقات این جشنواره، بازیکنان ممتاز این مسابقات، سرمایه‌ای برای تیم ملی تیراندازی معلولین ایران می‌شوند. به نظر من تمام اینها برمیگردد به همکاری و همدلی مسئولان استان‌ها تا بیشتر شاهد برپایی چنین جشنواره‌هایی باشیم.

کمبود تجهیزات دست و پای ما را بسته است

گفت و گو با مربی و بازیکن تیم تیراندازی استان اصفهان

 مسابقات تیراندازی از آن دسته مسابقاتی است که هرکسی طرفش نمی‌رود! شاید دلیل اصلی آن هم هزینه‌های بسیار زیاد و نبود امکانات کافی در سطح کشور باشد. اما در میان تیم های تیراندازی حاضر در این دوره از مسابقات، تیم استان اصفهان با تمام ظرفیت خود آمده است. یعنی 3 نفر آقا و 3 نفر خانم. همین علت کافی بود تا ما به سراغ این تیم برویم تا با آنها بیشتر آشنا شویم.

مجید نذر که حالا 50 سال را رد کرده، مربی با تجربه و سخت کوش تیم تیراندازی اصفهان است. او 7 سال است که مربیگری را شروع کرده و حالا دغدغه اصلی‌اش پرورش تیراندازان زبده و کارآمد برای تیم استانش و تیم ملی کشور است. مجید نذر: معلولین به خاطر شرایط خاصی که دارند، همیشه نیاز داشته‌اند که برایشان مناسب سازی‌های از نظر رفاهی در جامعه ایجاد شود تا بهتر و راحت‌تر بتوانند کارهایشان برسند. متاسفانه این مورد در کشور ما چندان دیده نمی‌شود و ما همیشه این مشکل را داریم که معلولین ما نمی‌توانند راحت در جامعه زندگی کنند. در این دوره مسابقات هم ما از نظر فنی راضی هستیم، مربی‌ها به خوبی کار کرده‌اند و بازیکن‌ها هم خوب از پس مسابقات تا این لحظه برآمده‌اند.

اما با همه این‌ها مجید نذر از شرایط بطور کلی راضی است و می‌گوید: اینکه مسئولین به فکر معلولین هستند خیلی خوب است. امیدوارم این جشنواره و جشنواره‌هایی شبیه به این ادامه داشته باشد و قطعا در این صورت شاهد پیشرفت ورزش معلولین در سطح کشور و جهان خواهیم بود.

ابوالفضل حسینی اصلیت کاشانی دارد و عضو تیم تیراندازی استان اصفهان است. وقتی در مورد مسائل فنی و کیفی مسابقات سوال می‌کنم، علاوه بر تایید سخنان مربی‌اش می‌گوید مشکل دیگری که ما هم در سطح استان و هم در سطح کشور با آن دست و پنجه نرم می‌کنیم، نبود تجهیزات کافی تیراندازی بخصوص برای دست چپ هاست. به طوری که ما در هیئت جانبازان و معلولین اصفهان فقط 2 سلاح داریم که هر دو هم دست راست هستند! کم بودن سلاح جای خود دارد اما این که برای من که دست چپ هستم اصلا سلاحی وجود ندارد خیلی برای ورزش تیراندازی کشور بد است! هزینه‌های سرسام آور خرید اسلحه شخصی هم نمی‌گذارد که ما طرفش برویم که امیدوار به لطف مسئولین این مشکل حل بشود. البته این را هم بگویم که در همین مسابقات هم اسلحه دست چپ پیدا نکردم و مجبور شدم با تپانچه دست راست مسابقه دهم!

ابوالفضل دل پرتری نسبت به هزینه‌­ها دارد و ادامه می‌دهد: ما که الان در این جشنواره حضور داریم هزینه رفتمان تهیه شده است اما هزینه برگشتمان با خودمان است! حتی ساچمه‌های تیراندازی مان را هم خودمان با هزینه شخصی خودمان میخریم! یک بسته 500 تایی ساچمه حدوداً 60 هزار تومان است، واقعا با این شرایط اگر علاقه ما به ورزش نباشید قطعا نمی‌توانیم در مسابقات شرکت کنیم، همانطور که من میدانم خیلی از ورزشکارها به دلیل همین مسائل نتوانسته‌اند در خیلی از مسابقات از جمله همین جشنواره شرکت کنند. شاید مهمترین و تنها خواسته ابولفضل و سایر ورزشکاران معلول از مسئولین همین باشد که به نیازهایشان توجه شود و شرایط برای فعالیت‌های آنها فراهم شود.