وقتی روی دو پایت راه می روی و یادت می رود که ...، وقتی با دو دستی که خدا به تو داده است و هر لحظه و هرکاری که بخواهی را به راحتی انجام می دهی و فکرش را هم نمی کنی که ...، وقتی کنترل سر و بدن و تمام اعضای بدنت در اختیار خودت هست و دایم داری به خدا گله و شکایت می کنی که چرا چنین است و چنان؟؟!!! قول می دهم که اصلا حواست هم نباشد که آدم هایی از جنس خودمان در همین دور و اطراف مان دارند زندگی می کنند که با وجود داشتن یک چند معلولیت در جسم شان، جانی زنده تر از من و تو دارند و هرگز یک بار هم به خدا نمی گویند: چرا؟ وقتی هم که از ایشان در مورد نقصی که در جسم دارند می پرسی می گویند: خدا دوست داشته ما اینگونه باشیم و ما هم چیزی را که خدا دوست داشته، دوست داریم و جواب همیشگی و قانع کننده که: معلولیت، محدودیت نیست، همین و تمام. نمونه بارز یک روحیه سرشار از امید و تلاشگر را می توان در ورزشکارانی دید که با وجود معلولیت های جسمانی شدید، با گامهای اراده خود، وارد عرصه ورزش بوچیا شده اند. در ادامه به سراغ چند تن فعالان این حوزه می رویم.
محمد رحیم، دبیر انجمن والیبال فدراسیون جانبازان و معلولین
آقای رحیم با روی باز به استقبال ما می‌آید و توضیحات مفصلی را در مورد رشته بوچیای بیست‌ساله در ایران و قوانین آن به ما می‌دهد که با این 13 توپ رنگی، ورزشکاران چه‌کارهایی را باید انجام و بدهند و هر ورزشکاری که تعداد توپ‌های نزدیک‌تری را به توپ هدف داشته باشد، برنده مسابقه است. دبیر انجمن بوچیای کشور تأکید می‌کند که: هدف اصلی ما از برگزاری این مسابقات؛ استعدادیابی ورزشی است که در رده سنی زیر بیست‌وپنج سال مسابقات در حال برگزاری است. ما امیدوار هستیم که از دل این مسابقات بتوانیم بدنه اصلی تیم ملی خود را انتخاب نماییم.
آقای رحیم در جواب سؤال ما در مورد سطح فنی ایران در بوچیا و درجه مربیان و داوران ایرانی، اینگونه فرمود: ما سال‌هاست که دوره بین‌المللی بوچیا را در کشور نداریم و داوران ما در سطح ملی و مربیان ما در درجه‌دو دارای مدرک می‌باشند، اما ظرفیت‌های این رشته بیشتر از آنی هست که الآن دارد روی آن سرمایه‌گذاری می‌شود.
محمد رحیم در پایان از نقش بی‌بدیل خانواده‌ها در کمکی که به ورزشکاران رشته بوچیا می‌کنند یاد می‌کند و اینگونه می‌گوید که به‌عنوان مثال حدود سی درصد از همراهان ورزشکاران حاضر در همین رقابت‌ها نیز از خانواده‌های آن‌ها می‌باشند و کمک‌های عاطفی، فنی و مالی فراوانی را به بچه‌هایشان دارند. ایشان در ادامه افزود: نقش اصلی را در رشته بوچیا، خانواده‌های آن‌ها بر عهده دارند.
احمد ساریجالو، رییس کمیته داوران انجمن بوچیای کشور
آقای ساریجالو که سرپرست تیم داوری این مسابقات هم هستند، از میزان سطح فنی رقابت‌ها ابراز رضایت می‌کنند و آمادگی شرکت‌کنندگان در بازی‌ها را بسیار خوب توصیف می‌نمایند.
رییس کمیته داوران انجمن بوچیا در مورد داوران این بازی‌ها اینگونه می‌گوید که: ما داوران بسیار خوب خودمان را از سراسر کشور برای بر عهده گرفتن کار قضاوت این رقابت‌ها انتخاب نموده و تلاش خود را برای رعایت تمامی نکات فنی و مقررات بازی‌ها انجام می‌دهیم تا مسابقاتی استاندارد را داشته باشیم و ورزشکاران ما برای شرکت در بازی‌های برون‌مرزی آماده شوند.
آقای یارمحمدی، سرمربی تیم زنجان
مربی باسابقه بوچیا با تأکید بر استعدادهای نهفته در ورزشکاران و ظرفیت‌های خوب رشته بوچیا برای کسب نشان‌های بین‌المللی اینگونه بیان می‌کند که باید امکانات استاندارد و مطابق با سطح بین‌المللی برای ورزش بوچیا فراهم شود تا این رشته بتواند به جایگاه اصلی خود برسد. آقای یارمحمدی اشاره‌ای هم به اهمیت استان زنجان در این ورزش می‌کند و می‌گوید: زنجان قطب بوچیای کشور است و در سال‌های اخیر افتخارات زیادی را در کشور کسب نموده است و بالاترین نشان بین‌المللی ایران در بوچیا که توسط فرشید استجلو کسب شده است هم از استان زنجان می‌باشد.
فرشید استجلو
آقا فرشید باروحیه و قهرمان جوان ملی ما که بالاترین مدال بین‌المللی کشور در رشته بوچیا را کسب کرده است و هم‌اکنون هم در کلاس BC4 رقابت‌های جشنواره مهر رضوی به‌عنوان قهرمانی رسیده است؛ رمز موفقیت خود را تلاش امید می‌داند و به همه معلولین توصیه می‌کند که از گوشه خانه‌ها بیرون بیایند و رو به ورزش بیاورند.
