علی رشید آبادی، مقام دوم کلاس چرخ ورزش باستانی: "به خاطر معلولیتم از خدا ممنونم"
علی رشیدآبادی، نوجوان دوازده ساله اهل شهر نیشابور استان خراسان رضوی از آن دست ورزشکارانی بود که در زمان انجام حرکاتش توجه تمام افراد حاضر در سالن را به خود جلب کرد و پس از اتمام کارش تحسین همگان را به دنبال داشت، نوجوانی کوچک اندام که با وجود سن کم خود عملکرد بسیار خوبی داشت و در کلاس چرخ ورزش باستانی به مقام دوم رسید. در ادامه گفت و گوی خبرنگار ما با او را در پایان بازی میخوانید.
از چه زمانی ورزش باستانی را شروع کردی؟
سه سالی میشود که این ورزش را انجام میدهم و خیلی هم دوستش دارم.
چه شد که سراغ این ورزش سنگین آمدی؟
از طریق چند جانباز که اطرافیانم بودند و این ورزش را انجام میدادند با ورزش باستانی آشنا شدم و آنها بودند که مرا به زورخانه بردند و مرا به مربیان این رشته معرفی کردند.
در هفته چه میزان باستانی تمرین میکنی؟
معمولاً هفته ای سه جلسه یک ساعت و نیمه باستانی کار میکنم.
تا حالا در مسابقات دیگری هم شرکت کردی؟
آره، در مسابقات کشوری ورزش باستانی ایران در شهر تهران نفر اول در کلاس چرخ نشسته شدم.
کیفیت مسابقات چطور بود؟
خیلی خوب بود، تمام کسانی که در سایر مسابقات کشوری هم با آن ها رقابت میکنم در این مسابقات نیز حضور داشتند.
هدف نهایی تو در این ورزش چیست؟
دوست دارم کاری کنم که معروف ترین باستانی کار دنیا بشوم و از خدا هم ممنون که من را این شکلی آفرینده است.
چرا بابت این مشکلی که داری از خدا ممنون هستی؟ مگر دوست نداری مثل بقیه سالم باشی؟
من هیچ وقت ناشکری نمیکنم، دوست دارم که سالم باشم ولی خب خدا دوست داشته که من را اینطور بیافریند و من هم چون خدا را خیلی دوست دارم، هرچیزی که او دوست داشته باشد را هم دوست دارم، به همین خاطر از خدا بابت این شکلی آفریدنم ممنونم.